Czy naprawdę jesteśmy skazani na bylejakość?

Za mną mega trudny rok... z różnych względów. Zbyt dużo pogrzebów w rodzinie i trudnych momentów. Wiele razy miałam ochotę rzucić wszystko i zwyczajnie uciec. Schować się gdzieś, gdzie nikt mnie nie znajdzie i odpuścić wszystko to, nad czym od lat pracowałam. Jednak pragnienie innego życia było silniejsze niż kolejne pogrzeby i stypy, niż ból, który rozdzierał serce. Za każdym razem, gdy pozwoliłam sobie poleżeć przez chwilę w bagnie - wstawam i wracałam do siebie... Jak bardzo różni się to od starej mnie... i o tym chciałabym Ci dzisiaj opowiedzieć!

Teraźniejszość, która definiuje przyszłość!

To, jak wykorzystujesz chwilę obecną decyduje o tym, jak będzie wyglądała Twoja przyszłość. Twoje "dzisiaj" jest tym, co ma największe znaczenie dla Twojej przyszłości. I teraz pojawia się pytanie z tytułu tego wpisu: czy jesteś skazana na bylejakość?

Żeby odpowiedzieć na to pytanie potrzebujesz przyjrzeć się temu, jakie jest to Twoje życie. Jak wygląda każdy kolejny dzień tego życia i czy różnią się one od siebie wieloma szczegółami, czy tylko datą i nazwą dnia? Odpowiedzi te pokażą Ci też, na ile Twoim dniem rządzi świadomość, a na ile podświadomość! 

95% tego, co dzieje się w Twoim życiu jest kwestią nawyków! Nawykowo wstajemy tą samą nogą z łóżka, myjemy zęby, czy prowadzimy samochód. Pomyśl teraz o tym: czy kiedy robisz coś, co znasz i dokładnie wiesz jak to robić to myślisz o tym? Zastanawiasz się jaki ma być kolejny krok czegoś, co dosłownie znasz na pamięć? Nie! I o to właśnie chodzi! Działając nawykowo nie zastanawiamy się, jak coś zrobić... robimy, bo robiliśmy to już tak wiele razy... Niektóre powtarzamy każdego dnia od wielu, wielu lat... i tkwimy w nich, nie zdając sobie sprawy z tego, jak wiele krzywdy robimy sami sobie. To samo dotyczy tego, o czym myślimy i jak myślimy! To też nawykowe! Kiedyś sprzedano nam jakieś schematy myślenia, a my bezwiednie powielamy je z dnia na dzień, tygodnia na tydzień, aż w końcu z roku na rok... I tak w nieskończoność! To będzie trwało tak długo, aż nie uświadomisz sobie, że tak właśnie się dzieje i nie podejmiesz decyzji, że chcesz coś zmienić!

Co steruje naszym umysłem?

Nasz umysł jest skomplikowany. Trudny. A zarazem piękny. To, jak działa ludzki umysł pewnie jeszcze długo będzie tajemnicą. Ludzie robią co mogą, żeby odkryć jego tajemnicę, ale to nie takie proste. Jednak postęp w nauce i technologii pomaga nam coraz lepiej zrozumieć to, co decyduje o kształcie naszego życia. Pokazując to najprościej jak to tylko możliwe, to nasz umysł składa się z 2 struktur: umysłu świadomego i podświadomego.

Umysł podświadomy to właśnie wszystko to, co mamy wyuczone, co działa bez naszej świadomości. Wszystkie nasze "automaty", które wypracowaliśmy sobie przez lata: nawyki, reakcje emocjonalne, wciąż te same myśli, postawy, przekonania, wszystkie wyuczone zachowania, umiejętności, a nawet sposób postrzegania naszej rzeczywistości. To wszystko zapisane jest w naszej podświadomości! 

Świadomość natomiast to przede wszystkim nasza wolna wola. Ta część umysłu oprócz wolnej woli to też nasze logiczne rozumowanie, 

Wszystko byłoby ok, gdyby nie to, że jest w tym wszystkim jedna pułapka: proporcje pomiędzy tymi umysłami. Ten świadomy stanowi zaledwie 5% całości! A to oznacza, że umysł podświadomy, czyli ten, który odpowiada za wszystkie nasze "automaty" to aż 95%! 

95% tego, co robisz, jak myślisz, jak się czujesz to automat zaprogramowany w Twojej podświadomości! To powoduje, że większość swojego czasu spędzasz na automacie. To nie tylko kwestia dnia, czy godziny, ale całego życia! A co jeśli można to zmienić?

Pewnie teraz zapytasz, co to za elementy... gdzie je znaleźć i skąd wiedzieć, że to te właściwe! Odpowiedź jest prosta: to TY decydujesz, które elementy układanki Twojego życia są właściwe! Zadaj sobie jedno ważne pytanie: kim byłabym, gdyby nie ograniczały mnie niewspierające schematy?

Kiedy znajdziesz odpowiedź, to i klocki układanki zaczną wpadać Ci w ręce, a raczej... zaczniesz pracować świadomie nad tym, by pojawiły się w Twoim życiu! Nowe nawyki, zachowania, myśli czy emocje. Kiedy znajdziesz odpowiedź, to nie będziesz chciała tracić czasu na rzeczy, które nie mają znaczenia i zaczniesz skupiać się na tym, czego chcesz!

Od czego zacząć swoją układankę?

Mój syn, który uwielbia puzzle, a to ponoć domena autystyków, zawsze zaczyna układanie puzzli od ramki. Dopiero później układa resztę. Kiedy bierze na tapetę puzzle z tysiąca, czy więcej kawałków, to sprawa nie jest taka łatwa. Klocki są małe i bardzo do siebie podobne. Jednak każdy kolejny klocek odkrywa coraz to piękniejszy obraz. Dla mnie ramka to nasze nawyki! Od nich warto zacząć! Są stosunkowo łatwe do wprowadzenia (wierz mi, jeśli wiesz jak to zrobić i masz wsparcie, to jest to naprawdę łatwe!) i budują pewien fundament do dalszego działania! Przede wszystkim nawyki dają energię i przekierowują nasze skupienie na to, co fajne i wspierające! Pomagają przetrwać gorsze momenty w życiu i radzić sobie z życiowymi problemami. Po 2 latach intensywnej pracy z kursantkami wiem, że budowanie wspierających nawyków to podstawa. Te kursantki, które przyłożyły się do tego tematu, zmieniały swoje życie na wielu poziomach. To samo doświadczenie pokazało, że sama praca mentalna, bez pracy z nawykami, czyli bez działania w sferze życia fizycznego nie wystarczała! Dlatego powstał całkiem nowy program "Akademia Zmiany!" 

• Zobaczysz jak ważne jest wspierające otoczenie!  Dlaczego to takie ważne? W Akademii Zmiany znajdziesz grupę wsparcia i zobaczysz efekty osób, które już pracują nad swoją zmianą, a dzięki temu zyskasz ludzi, dla których
• Odkryjesz swój własny potencjał, co bezpośrednio wpłynie na wzrost Twojego poczucia własnej wartości i pewność siebie
• Zwiększysz swoją własną skuteczność w działaniu dzięki czemu będziesz coraz odważniej sięgać po nowe cele i wyzwania                                                                                   
• Przejdziesz krok po kroku proces budowania nowego obrazu siebie, dzięki temu staniesz się nową, lepszą wersją siebie!
• Zaczniesz kreować swoje życie na własnych warunkach w konsekwencji czego już zawsze to TY będziesz miała wpływ na to, co si w nim dzieje!

Daj sobie szansę na zmianę już dzisiaj! Odbierz dożywotni dostęp do Akademii Zmiany! 

Dlaczego "DLACZEGO" jest takie ważne

Zastanawiałaś się kiedyś, co wspólnego ma złoty krąg Simona Sineka ze złotą obrączką, którą być może nosisz na swoim serdecznym palcu albo marzysz, by się tam pojawiła? Sama jestem ciekawa, dokąd zaprowadzi mnie pisanie tego artykułu...

Potrzebowałam czasu, by zrozumieć, że to coś więcej, niż zwykła biżuteria, która ma zdobić moją dłoń. Potrzebowałam czasu i określonych doświadczeń życiowych, żeby zrozumieć, że ta obrączka to nie zwykły krążek, ale symbol, który coś oznacza. Zanim jednak to wszystko zrozumiałam, to odpowiedziałam sobie na to najważniejsze pytanie: DLACZEGO?

W pewnym momencie swojego życia zdałam sobie sprawę, że wiem co mogę zrobić i jak to zrobić. Wtedy moim życiowym celem było zostać żoną, matką i zajmować się domem. Nie twierdzę, że to coś złego - nie doszukuj się w tym drugiego dna. Nie ma go tutaj. Jednak wtedy, kiedy myślałam właśnie w ten sposób, to doskonale wiedziałam co chcę robić (być żoną, matką, gospodynią) i jeszcze lepiej wiedziałam jak chcę to robić (gotowanie, sprzątanie, zabawy z dziećmi). Wtedy widziałam to jako mój najważniejszy życiowy cel, moją misję. Będąc nastolatką już marzyłam o tym, by zostać mamą. By tulić w swoich ramionach jakieś maleństwo. Byłam sianą u wszystkich dzieci moich cioć i sąsiadek. Opiekowałam się swoim młodszym rodzeństwem. Na tamten czas byłam w tym ekspertem. Potem szybko wyszłam za mąż i urodziłam pierwsze dziecko. Dopiero kiedy weszłam na ścieżkę rozwoju osobistego, zmagając się z własnym potworem, jakim była diagnoza niepełnosprawności u mojego syna, zaczęłam pytać siebie, dlaczego tak to wszystko się potoczyło. Dlaczego wybrałam taką ścieżkę mojego życia. 

Wspomniałam już na samym początku o Simonie Synek, który jak sam o sobie mówi jest optymistą i wierzy, że każdy może stworzyć dla siebie lepszą przyszłość. Jego wykład na TED bije rekordy popularności i jest 3 najczęściej oglądanym wykładem.

W swoich badaniach Simon Synek zauważył, że zarówno każdy człowiek, jak i każda organizacja bez trudu potrafią wyjaśnić CO robią. Potrafią też w zrozumiały sposób wyjaśnić jak to coś robią. Znają przepis, swój fach, są w tym dobrzy i potrafią się tym podzielić. Niestety, tylko nieliczni potrafią powiedzieć, DLACZEGO to robią.  A to właśnie to dlaczego robi zdecydowaną różnicę i może Cię zaskoczę, ale wcale nie chodzi tutaj o pieniądze. Poruszyłam ten jakże nielubiany temat dlatego, że kiedy pytam moich rozmówców dlaczego robią to co robią, to często słyszę "bo pieniądze są z tego dobre!" A to przecież nie o to chodzi! Twoje dlaczego ma być tym elementem Twojego życia, który Cię inspiruje... właściwie nie tylko Ciebie, ale całe Twoje otoczenie. 

Simon badał historie takich ludzi jak Martin Luther King czy braci Wright oraz firm, które robiły wielkie rzeczy. Jedną z takich firm była znana wszystkim firma Apple. Z czego brał się fenomen tej firmy, czy co takiego było we wspomnianych postaciach. Co ich tak naprawdę wyróżniało? W końcu odkrył pewien schemat, według którego działają nie tylko wyżej wymienieni, ale też  wielu innych przywódców i liderów. Schemat ten nazwał zlotym okręgiem - który możesz zobaczyć na grafice powyżej. Są to trzy okręgi, każde mniejsze od poprzedniego. Właśnie to najmniejsze kółko to DLACZEGO, średnie JAK, a zewnętrzne - największe to CO. Znacząca większość firm i organizacji w swoim zarządzaniu przyjmuje schemat od CO do DLACZEGO. Tak samo postępują ludzi. Tylko nieliczni odwracają ten schemat i zaczynają budowanie siebie, czy swojej firmy od DLACZEGO! Dokładnie to zobaczysz, przyglądając się z bliska firmie Apple!

Jak odkryć swoje dlaczego?

Twoje DLACZEGO ukryte jest głęboko w Twojej życiowej historii. To właśnie tam je znajdziesz. Analizując historię swojego życia odkryjesz w końcu te fragmenty, które są kluczowe: najważniejsze doświadczenia, wydarzenia, ludzi, którzy w jakiś sposób na Ciebie wpłynęli. Potrzebujesz przyjrzeć się temu wszystkiemu i znaleźć tą cienką nitkę, która to wszystko łączy. Simon Sinek pisze tak: "... odkrywanie swojego DLACZEGO przypomina poszukiwanie bryłek złota w wodach przeszłości, które są ukryte na dnie porywistej rzeki." I żeby przeszukać tę rwącą rzekę potrzebujesz zanurzyć się we wspomnieniach i zbierać kawałki tak długo, aż ułożysz z nich swoją historię.

Moje kawałki...

Sama długo przebijałam się przez wzburzone fale mojej własnej rzeki. Pewnych sytuacji, wydarzeń nie chciałam pamiętać. Niektóre były zwyczajnie trudne. Inne powodowały łzy i odbierały nadzieję. W moim życiu znalazłam dużo takich fragmentów, które mówiły mi, że nie zasługuję, że nie jestem wystarczająco dobra... Były też fragmenty, które pokazywały mi, że jestem ważna i umiem być dla innych. Najtrudniejsza lekcja wcale nie przyszła do mnie w dzieciństwie. Pojawiła się wtedy, kiedy miałam budować swoje wymarzone życie, o którym pisałam Ci wyżej. I to właśnie brakujący kawałek mojego skarbu odkryłam w tej lekcji: w niepełnosprawności mojego syna. Wtedy odkryłam, że mogę być szczęśliwa pomimo tego wszystkiego czego doświadczyłam w przeszłości i czego doświadczam każdego dnia w relacji z moim synem. Odkryłam, że dramaty ludzkie nie muszą definiować i wyznaczać dalszej trudnej ścieżki, ale mogą motywować i inspirować do sięgania wyżej i po więcej: do odkrywania w tym wszystkim własnego szczęścia i spełnienia!

A co z tą obrączką ślubną?

Ostatnio coraz częściej gości na moim palcu. Już nie zapominam gdzie ją zostawiłam, bo od jakiegoś czasu ta mała obrączka jest czymś więcej, niż tylko biżuterią. To symbol. Symbol tego, co w życiu przeszłam i kim to wszystko pozwoliło mi się stać... bo wiesz... nie jest ważne to, dokąd dojdziesz, ale to, kim w tej drodze się stajesz... i każdego dnia dziękuję sobie samej, że wstaję rano z łóżka, mam z kim porozmawiać i do kogo się przytulić. Mam swoją pracę, która jest pasją i życiową misją... i przede wszystkim każdego dnia pomagam innym w odnalezieniu ich szczęścia i poczucia spełnienia! Czy można chcieć więcej?

Stary paradygmat

Kiedy zaczynałam przygodę z rozwojem osobistym, traktując go raczej jak hobby, a nie filozofię życia, trafiłam na książkę, a raczej cykl książek i wykładów autorstwa Briana Tracy. Najważniejsza z nich "Nawyki warte miliony" nadal jest tą, po którą sięgam najczęściej, a zarazem jest tą, która wyryła się w moim sercu i duszy i dlatego tak trudno było przyznać, że część tej wiedzy, tego paradygmatu jest już nieaktualna.

Jeśli jesteś ze mną już jakiś czas to wiesz, że praca z nawykami jest moim zdaniem kluczowa dla całego procesu zmiany. Zastępowanie niewspierających nawyków takimi, które będą nas wspierać, a przy okazji będą budować nasze poczucie własnej wartości i pewność siebie. Nowe nawyki dosłownie prowadzą nas w objęcia naszej nowej osobowości, ale... coś się zmieniło.

Prawo przyczyny i skutku

Wspomniany wcześniej paradygmat, jedno z praw wszechświata i fundamentalna zasada filozofii Zachodu mówi, że każda przyczyna ma swój skutek. W naszym życiu nic się nie dzieje bez przyczyny i nie ma znaczenia, czy wiesz z jakiego powodu coś się w Twoim życiu wydarzyło, czy nie, zawsze jest jakaś przyczyna.  Zgodnie z tym modelem podejmujesz jakieś działania po to, by otrzymać jakiś określony skutek. Prostym przykładem dla zobrazowania prawa przyczyny i skutku jest decyzja o wyborze przyszłego zawodu. Osoba na skraju dorosłości podejmuje decyzję o tym, kim chce być, jaki zawód chce wykonywać  z założenia do końca swojego życia albo przejścia na emeryturę. W zależności od podjętej decyzji (przyczyna) podejmuje się określonych czynności, np. idzie na studia (skutek). Ramach nauki na jakiejś uczelni również nieustannie doświadcza się prawa przyczyny i skutku. Młody student pilnie się uczy (przyczyna), więc nie ma problemu w trakcie sesji egzaminacyjnych, wszystkie je zalicza, a co za tym idzie w określonym terminie kończy studia (skutek) i może stać się dobrym pracownikiem w swoim zawodzie.

A co jeśli skutek poprzedza przyczynę?

W tym momencie musisz zapomnieć o wszystkim, czego do tej pory dowiedziałaś się o świecie i w jaki sposób działałaś. Do tej pory określałaś jakiś cel, działałaś w zgodzie z tym, co sobie wymyśliłaś i jak już to osiągnęłaś, czułaś wdzięczność. Cały proces był skupiony na zewnątrz. Najpierw coś się wydarza w Twoim życiu, a potem dopiero analizujesz swoje uczucia w związku z sytuacją, czy celem. Nowy model rzeczywistości, którego tak mocno ostatnio doświadczam mówi o tym, że najpierw wywołujemy skutek, czyli ten efekt końcowy, to coś, co czego tak bardzo chcesz. Cały proces skupiony jest wewnątrz: najpierw myślisz i czujesz to coś, czego chcesz, a dopiero później obserwujesz przyczynę. Wróćmy teraz do 2 zdania w tym akapicie: "Do tej pory określałaś jakiś cel, działałaś w zgodzie z tym, co sobie wymyśliłaś i jak już to osiągnęłaś, czułaś wdzięczność." - określiłam to procesem zewnętrznym. Określenie celu, działanie (przyczyna), efekt końcowy działania (skutek). W nowym sposobie myślenia najpierw powstaje skutek, czyli ten efekt końcowy, jako proces Twoich myśli i emocji, co dosłownie oznacza poczucie wdzięczności za coś, czego pragniesz przed jej otrzymaniem z wiarą, że to już jest częścią Twojego życia!

To skomplikowane

Nowe prawo wywodzące się z fizyki kwantowej daje nam nieograniczone możliwości kreowania własnej rzeczywistości! Daje nam dosłownie magiczną różdżkę, z której  - jeśli nauczysz się korzystać, otrzymasz dostęp do nieograniczonej obfitości. Jest w tym wszystkim jednak pułapka: Ty już korzystasz z tej różdżki! Jakkolwiek to brzmi, czy w to wierzysz, czy nie, juz teraz z niej korzystasz! Tą różdżką jest Twoja podświadomość, która zwiaduje wszelkimi procesami w Twoim życiu.  Być może zauważyłaś już, że w określonych sytuacjach, kiedy pojawiają się określone myśli (np. jestem beznadzieja, nic mi nie wychodzi w życiu), a zaraz za nimi określone emocje. Kiedy myślisz o sobie źle, to ciężko w ogóle pomysleć, że będziesz miała dobre, przyjemne emocje. Raczej idzie to w drugą stronę. Myślenie o sobie "jestem beznadziejna" prowadzi wprost w objęcia frustracji, złości, zwątpienia, wstydu, zniechęcenia... Mogę wymieniać kolejne emocje i uczucia, ale po co? Poobserwuj siebie, jak myśli, które się w Tobie pojawiają wpływają na Twoje emocje. Samoobserwacja jest pierwszym krokiem do zmiany.

Klucz do zmiany

Kluczem jest zmiana myślenia, a zamkiem do tego klucza emocje! Zmiana na tych 2 poziomach prowadzi do innych decyzji, które możesz podjąć, a decyzje te wpływają bezpośrednio na zmianę nawyków i zachowań. Ważne jest jednak, by zrozumieć, że nie wystarczy pracować tylko na poziomie mentalnym i emocjonalnym, ale też na naszym planie fizycznym. Być może znasz powiedzenie "głupotą jest robić wciąż to samo i oczekiwać zmiany!" Jeśli pracujesz nad swoimi emocjami i myślami, ale nadal pozostajesz w swoim środowisku fizycznym, w którym nic nie zmieniasz, nic nie robisz inaczej, to lepiej odpuść tą pracę, bo tylko tracisz czas! Musisz zrobić krok w kierunku nowego, nieznanego. Stawić czoła swoim ograniczeniom, lękom, nawykom i emocjom. Zanegować myśli, które teraz Tobą rządzą i zmienić je na takie, które pomogą kreować siebie na nowo. Twoje stare ja musi przestać istnieć. Wtedy stworzysz siebie na nowo.

Wyjdź ze strefy swojego komfortu i zacznij realizować cele

Czym jest strefa komfortu, jak ją opuścić i właściwie po co? Aby dobrze zrozumieć potrzebę jej opuszczenia, dobrze było by dowiedzieć się najpierw, czym tak naprawdę jest strefa komfortu i czy w ogóle to wszystko ma sens.

Strefa komfortu jest naszą swego rodzaju przystanią bezpieczeństwa. Wszystko co robimy na co dzień, nasze rutynowe działania, wstawanie do pracy o określonej porze lub wyjście na lunch. Wszystko co robimy, te dobre i złe wydarzenia składają się na naszą strefę komfortu, bo strefa komfortu to miejsce, w którym czy jest Ci źle, czy dobrze - zostajesz, bo to znasz najlepiej...

Każdy z nas ma marzenia.  Uśmiechamy się czasem do wspomnień o tym, kim kiedyś chcieliśmy być, jakie wielkie rzeczy chcieliśmy zrobić w życiu, a czasem patrzymy na te stare marzenia z goryczą i rozczarowaniem. Co nam z nich zostało? Czy naprawdę te dziecięce marzenia to już tylko wspomnienia z przeszłości? A co z Twoimi marzeniami dzisiaj? Masz je? Sięgasz po nie? Zapraszam Cię do lektury tego tekstu, który napisałam z myślą o tych wszystkich kobietach, które w codziennej szarości, w nadmiarze obowiązków zapomniały o swoich marzeniach.

„Nie ma nic bardziej żałosnego od niespełnionych marzeń” – Mikołaj Gogol

Dawno, dawno temu, kiedy jeszcze byłam małą dziewczynką, ciocia z Ameryki regularnie przysyłała nam paczki z ciuchami. Kiedyś znalazłam w niej album ze zdjęciami, na których była piękna Ameryka: Wielki Kanion, Park Yellowstone, przepiękne piaskowce w Arizonie. Mimo, że album ten przez lata gdzieś zaginął, to ja nadal widzę przepiękne fotografie tych wspaniałych miejsc. I nawet teraz, kiedy o tym piszę, towarzyszy mi w sercu to pragnienie, które wtedy poczułam jako mała dziewczynka. Nigdy nikomu nie mówiłam o tych marzeniach, o chęci podróżowania. Paraliżowała mnie moja nieśmiałość i obawa, że zwyczajnie zostanę wyśmiana. A tego nikt nie chce. Więc trzymałam to marzenie w sercu. Marzenie nie tylko o podróży do Stanów Zjednoczonych, ale w ogóle o tym, by kiedyś podróżować.

Szara rzeczywistość

Przyszła znienacka. Dorosłość, praca, ślub, pierwsze dziecko. Codzienność i rutyna, która potrafi zabić najwspanialsze marzenia. Tak było właśnie u mnie. Mimo, że jestem zodiakalną rybą, dla której świat marzeń to codzienność, to bardzo szybko zapomniałam, co jest dla mnie ważne. Jednak totalny cios przyszedł w dniu, kiedy usłyszałam, że moje dziecko ma autyzm! Od razu wiedziałam, że moje życie jest przegrane, że nic dobrego już mnie w życiu nie spotka. Nic! Świadomość, że mam przed sobą jeszcze tyle lat, a jedyne co mnie czeka to walka z największym wrogiem - autyzmem - zabijała mnie dzień po dniu. Spadałam w czarną dziurę, a dna nie było widać. Żadnego. Tylko rozpacz i wszechogarniający smutek. Kiedy patrzysz na swoje dziecko, dla którego w głowie układałaś miliony różnych scenariuszy kim będzie, co będzie robiło w życiu, a nagle słyszysz od specjalisty, że już nigdy nie będzie normalnie, nigdy nie usłyszę, że moje dziecko mnie kocha i warto rozważyć oddanie go do domu opieki społecznej, to wierz mi, nie ma w tym miejsca na marzenia. Nie ma miejsca na radość, szczęście
i spełnienie, a przecież to właśnie mają nam dać marzenia.

Dlaczego każdy człowiek powinien marzyć?

Marzenia są jak mapa. Kiedy jedziesz na wakacje, zwłaszcza w miejsca, których nigdy nie widziałaś
i nigdy nie odwiedzałaś, pewnie korzystasz z mapy. Chociażby tej w telefonie, by bez problemu zajechać na miejsce. Kiedy decydujesz się na wyjazd na wycieczkę zorganizowaną przez biuro podróży, korzystasz z pomocy i wiedzy przewodnika. Kiedy zgubisz się w nowym miejscu, pytasz przechodnia, jak dotrzeć do miejsca, do którego zmierzasz. Dostajesz wskazówki. Bez względu na to, czy jest to mapa, wiedza przewodnika, czy napotkanego przechodnia, dostajesz jakieś wskazówki. Kiedy jednak idziesz przez życie i nie znasz dokładnie swoich marzeń albo zmieniają się one w zależności od Twojego nastroju to tak, jakbyś szła przez życie bez tych wskazówek. Na oślep! Marzenia są Twoim drogowskazem. Są bardzo ważną częścią Twojego życia, bo to właśnie dzięki marzeniom możesz zmieniać swoje życie i czuć, że życie to nie tylko problemy i szara rzeczywistość, tylko ogromna puszka ogromnych możliwości! Musisz tylko ją otworzyć.

"Marzenia się nie spełniają, marzenia się spełnia!"

- Jakub B. Bączek

Zatopić się w rozpaczy?

Kiedy tonęłam w otchłani rozpaczy miałam 2 wyjścia: zostać tam już na zawsze albo wydostać się na powierzchnię i spróbować wejść na swój własny szczyt. Jak się domyślasz, jestem w mojej prywatnej drodze na szczyt! Wspinam się mijając kolejne cele. Spełniając kolejne marzenia. Czasem te malutkie, a czasem te duże. W pewnym momencie powiedziałam sobie dość i wzięłam sprawy we własne ręce. Przestałam liczyć, że to ktoś lub coś mnie uratuje. Zastąpiłam rozpacz radosnym oczekiwaniem na to, co będzie, na to, co sama sobie wykreuję. Bo życie to właśnie kreowanie i zawsze, bez względu na swoją obecną sytuację masz wybór: możesz poddać się i brać tylko to, co los sam przyniesie albo możesz zacząć spełniać marzenia i żyć według własnych zasad!

Kiedy pierwszy raz usłyszałam te słowa, omal nie spadłam z krzesła. Dosłownie! Oglądałam webinar Jakuba i kiedy wypowiedział ten słynny już cytat, aż się we mnie zagotowało. Wstając z krzesła w mym oburzeniu zahaczyłam nogą o wiszącą na oparciu torebkę i mało nie wywinęłam orła! Byłam dogłębnie oburzona! Co on plecie? Jak spełniać? Samo nie przyjdzie? Nie będzie wygranej w Lotto, ani księcia na białym koniu?  Sama mam je spełnić? Ale to przecież niemożliwe!

Zaczęłam zgłębiać temat. Dzień po dniu szukałam w necie informacji. A co z prawem przyciągania? Co z wizualizacją, którą już wtedy stosowałam? Moje badania były bardzo obszerne, a to o czym czytałam, czego się dowiadywałam z kolejnych stron i filmów zwalało mnie z nóg. Nie wystarczy marzyć, trzeba się wziąć do roboty! I tak robić, żeby te marzenia mogły się zmaterializować. Żeby mogły stać się częścią mojego życia.

Było to jakieś 4 lata temu. Zadzwoniła do mnie przyjaciółka z informacją, że pewne tanie linie lotnicze mają mega promocję z okazji Dnia Kobiet: bilet do Szwecji z 17 zł w jedną stronę! Rzuciłą tylko “lecimy!” i się rozłączyła. W mojej głowie wybuchła wojna: jak do Szwecji? Na jeden dzień? Po co? Nie stać Cię na to! Przecież Twoje dziecko ma autyzm! Nie możesz podróżować! Nigdy nie będziesz podróżować! Chodziłam z tymi myślami prawie tydzień, ale codziennie sprawdzałam, czy bilety jeszcze są dostępne. Szukałam coraz to nowych wymówek, by się na to nie zgodzić, ale pragnienie mojego serca było coraz większe! Czułam, że muszę to zrobić! Chcę to zrobić! Przecież zawsze o tym marzyłam! Chciałam podróżować... Nikomu nic nie mówiąc kupiłam bilet. Patrzyłam w ekran komputera i w treść maila “Dziękujemy za zakup biletów” i sama w to nie wierzyłam. W głowie krążyły myśli, że na pewno coś się wydarzy i nic z tego nie wyjdzie. Aż przyszedł ten dzień. 8 marca wsiadłam w samochód i pojechałam na poznańskie lotnisko. Odprawa, strefa bezcłowa... wszystko takie nowe i ciekawe. Samoloty, które co chwilę startowały i lądowały zapierały mi dech! Miałam wrażenie, że za chwilę uduszę się z tych emocji! Tyle radości mieszającej się z lękiem. Czy ja boję się latać? Czy to nie najgłupszy pomysł, jaki przyszedł mi do głowy? Radość była większa, niż obawy, które co chwilę się pojawiały. W końcu przyszedł ten moment, kiedy wsiadłam do samoloty, a on po długim kołowaniu po płycie lotniska w końcu wystartował!

Tego nikt nigdy mi nie zabierze!​

Te pierwsze minuty lotu to istne szaleństwo! Radość, ekscytacja, ogromne podniecenie! “Jest cudownie, chcę tego więcej! - krzyczał głos w mojej głowie! Przeżyłam wtedy prawdziwe katharsis! Zostałam oczyszczona z wszystkich blokad, które budowałam w sobie przez kilka lat! Oczyszczona i uwolniona! Przez 1 bilet za 17 zł dostałam więcej, niż przez ostatnie lata terapii u psychologa: dostałam nadzieję

na to, że moje marzenia, które tak bardzo spychałam do nieświadomości, mogą stać się częścią mojego życia. Wszystko zależy tylko ode mnie! Mogę je spełniać! Mogę podróżować! Mogę wszystko, czego tylko chcę! I ta myśl jest moim życiowym mottem, które zdobi ścianę mojej kuchni:

“Możesz dokonać wszystkiego, czego tylko zechcesz. Możesz zdobyć wszystko, czego zapragniesz. Możesz zostać każdym, kim zechcesz zostać!” Robert Collier

Od czego więc zacząć?

Od zastanowienia się o czym właściwie marzysz. A potem trzeba to zapisać! Bez tego Twoje marzenia, nawet jeśli wiesz o czym marzysz, zawsze pozostaną tylko w TWOJEJ GŁOWIE! Marzenia, to cele z datą realizacji! To bardzo ważne, byś miała świadomość tego, że każde marzenie, nawet jeśli dzisiaj wydaje Ci się najbardziej absurdalne i niedostępne, zamienić na cel i wyznaczyć datę, kiedy chcesz ten cel osiągnąć. Kiedy wiesz o czym marzysz i kiedy chcesz to marzenie zrealizować, to automatycznie łatwiej będzie Ci wyznaczyć kolejne kroki, które doprowadzą Cię do tego marzenia. Jest jeszcze jeden ogromny plus z zapisywania swoich marzeń: programowanie podświadomości na cel! Twoja podświadomość może być Twoim największym sojusznikiem w spełnianiu marzeń, jednak potrzebuje wiedzieć, co ma dla Ciebie zrobić! Tak długo, jak trzymasz swoje marzenia tylko w głowie, to tam one pozostaną, a podświadomość nie ruszy z pomocą, bo to dla niej mało jasny komunikat. Więc chwytaj za długopis i zapisz wszystko, o czym tylko marzysz! Bez oceniania, bez wątpliwości. Zwyczajnie to zapisz!

Potrzebujesz pomocy?

Mam dla Ciebie prezent! Już dzisiaj pobierz całkowicie za darmo specjalny plik pdf, który dla Ciebie przygotowałam, a w którym znajdziesz całą instrukcję, w jaki sposób stworzyć listę swoich marzeń! Przeczytasz tam też moje przykładowe marzenia, oraz opowiem Ci o jednym szczególnym marzeniu, które już spełniłam! Wystarczy, że wypełnisz formularz poniżej, a już po chwili na Twoją skrzynkę mailową trafi obiecany prezent!

3 błędy w rozwoju osobistym

Często słyszę od moich klientek, że rozwój osobisty nie działa. Oglądasz webinaria, czytasz książki, jesteś na każdym live na Facebooku, który wpadnie Ci w oczy. Znasz mnóstwo motywacyjnych cytatów, być może wiszą nawet w Twoim domu, by każdego dnia przypominać Ci o tym, co jest ważne! I co? Nic... czytasz, czytasz i nic się w Twoim życiu nie zmienia... i zaczynasz już myśleć, że ren cały rozwój osobisty nie działa... Dzisiaj chciałabym przedstawić 3 błędy, które powodują, że Twój rozwój osobisty nie działa.

Błąd 1: Skupienie na problemie

Pierwszym i największym błędem, który powoduje, że Twój rozwój osobisty nie działa jest skupienie na problemie. Każdy z nas nieustannie natrafia w swoim życiu na różne problemy. A to w pracy coś nie wychodzi, a to z dziećmi problemy w szkole. Wciąż trafiamy na pozary, które trzeba gasić. Kiedy jednak cała nasza uwaga skoncentrowana jest problemie, nasza życiowa energia ma bardzo niskie wibracje. A to powoduje, że zamiast skupic się na rozwiązaniu problemu, zaczynasz uciekać. Przypuśćmy, że masz kilka kilogramów za dużo i chciałabyś wyglądać inaczej. Nawet słowa, których używasz mają tu ogromne znaczenie, bo jeśli mówisz i myślisz "NIE CHCĘ BYĆ GRUPA", to tak naprawdę uciekasz przed tym problemem. Nie ma tu znaczenia, czy podejmujesz kolejne próby odchudzania, ćwiczeń, idziesz do dietetyka.  Ten sposób myślenia i mówienia to uciekanie! 

Skupianie się na problemie  jest skupianiem się na tym, czego się nie chce. Nie chcesz być gruba, nie chcesz pracować tam, gdzie pracujesz, nie chcesz, by wciąż brakowało Ci pieniędzy, nie chcesz... Mogę wymieniać dalej, ale to Ty wiesz najlepiej, czego nie chcesz! Ten schemat zatrzymuje Cię na skupieniu na problemie, które wciąż pojawiają się w Twoim życiu i końca ich nie widać. Wiesz zapewne jak to jest: kiedy gasisz pożar, jest ogromne ryzyko, że gdzieś tam w tych popiołach zostanie jakaś mała niedogaszona iskierka, z której może wybuchnąć kolejny pożar!

Co więc zrobić, żeby nie popełniać tego błędu?

A gdybyś tak skupiła się na tym, czego w życiu chcesz, zamiast na ciągłych problemach? Zadaj sobie pytanie: "Czego chcesz w swoim życiu?", a przestań zadawać: "Czego nie chcesz w swoim życiu?" To zmieni Twoją perspektywę patrzenia na świat, bo zaczniesz patrzeć na to, czego chcesz, a przestaniesz uciekać przed tym, czego nie chcesz. Zmiana perspektywy zmienia wszystko, ale nie oznacza, że problemów już nie będzie. Będą nadal się pojawiały, alb będziesz je rozwiązywać z zupełnie innym podejściem. Twoje filtry percepcji zmienią się i zaczniesz częściej dostrzegać pozytywy w swoim życiu, zamiast koncentrować się tylko na problemach. Kiedy problem staje się wyzwaniem, pojawia się zdecydowanie więcej możliwości, a Twoje działanie jest płynniejsze i przychodzi łatwiej!

Błąd 2: Brak działania

Bardzo poważnym błędem w rozwoju osobistym jest ciągłe zdobywanie wiedzy, za którym nie idzie żadne działanie. Stoisz w miejscu i nic się nie dzieje. Wiesz już tak dużo, wciąż pogłębiasz swoją wiedzę: czytasz książki, kupujesz kursy rozwojowe, zapisujesz się na webinary, oglądasz live'y na Facebooku, ale nic z tego nie wynika. Wciąż się uczysz. Być może uważasz, że jeszcze za mało wiesz albo nie trafiłaś na temat, który poczujesz w swoj sercu... Powodów braku działania może być wiele. Nie podejmujesz działania i czekasz... sama nie wiesz na co... Może na księcia z bajki, który wyratuje Cię z opresji, a może na lepszy czas albo lepszą pogodę. Z perspektywy tak szybko zmieniającego się świata, nie można powiedzieć, że  czekanie i brak działania nic nie zmieniają. Zmieniają. Świat cały czas się zmienia, a kiedy stoisz w miejscu, to tak naprawdę się cofasz... Mimo, że masz większą wiedzę, cofasz się. Tylko podjęcie działania może popychać Twój rozwój do przodu i może spowodować, że za kilka tygodni, czy miesięcy będziesz w innym miejscu i nie będzie to gorsze miejsce od tego, co masz teraz.

Jak zacząć działać?

Małymi krokami! Nie rzucaj się od razu na głęboką wodę, tylko wyznacz cel i małymi krokami zacznij go realizować. To może być cokolwiek: możesz założyć specjalny słoik, do którego codziennie wrzucisz jakąś drobną kwotę po to, by za miesiąc, czy 2 kupić sobie nowe spodnie. To właśnie zakup tych spodni, czy sukienki może być Twoim pierwszym celem, który zrealizujesz! Niby błahostka, ale niezwykle ważna dla naszej podświadomości. Ona potrzebuje wiedzieć, że potrafisz zrealizować cel, który sobie wyznaczysz. Z drugiej strony, jeśli ten cel będzie zbyt duży, to ta sama podświadomość może robić różne dziwne rzeczy, żebyś go nie ukończyła, bo będzie czuła się zagrożona. A najważniejszym zadaniem podświadomości jest utrzymanie Cię na względnie stałym poziomie bezpieczeństwa.

Błąd 3: Brak wizji swojej przyszłości!

Kiedy podejmujesz się realizacji jakiegoś celu, ale nie wiesz, gdzie on ma Cię zaprowadzić, to stawiasz samą siebie w sytuacji, w której nie wiesz dokąd zmierzasz! Jednym z najważniejszych nawyków ludzi proaktywnych jest zaczynanie z wizją końca. Oznacza to, że wiesz, jak ma wyglądać Twoje życie na różnych jego etapach i tak planujesz swoje cele, by każdego dnia przybliżały Cię do tej wymarzonej wizji! Wizja życia to nic innego, jak świadomość dokąd idziesz. Jaki sens mają Twoje wszystkie działania. Nie ma bowiem nic gorszego jak wyznaczanie celów i ich realizacja dla zasady... dlatego, że ktoś znajomy tak robi albo pomysł koleżanki Ci się spodobał. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że kiedy będziesz sięgała po cele, które nie są Twoje, to szybko stracisz motywację i zapał do dalszego działania i odniesiesz porażkę. Każda kolejna porażka będzie podkopywała Twoją wiarę w Ciebie i może doprowadzić do tego, że przestaniesz wyznaczać kolejne cele. A brak celu w życiu to jakby umrzeć wciąż żyjąc...

Wizja życia to nie pobożne życzenia i mrzonki. Wizja życia, Jakie chcesz wieść za rok, za 3 lata, czy nawet za 10, to głęboki podświadomy proces, który będzie pomagał Ci w Twoich działaniach, w realizacji kolejnych celów. Wiedząc gdzie chcesz być za rok, jak ma wyglądać Twoje życie, możesz wyznaczyć takie cele, które doprowadzą Cię do tego miejsca. A Twoja wiara w tą wizję będzie dodawał Ci sił i odwagi do działania.

Jak określić wizję swojego życia?

Daj sobie na to czas i zajrzyj do swojego serca? Czego tak naprawdę chcesz? Jak chciałabyś, żeby wyglądało Twoje życie za 10, 7, 5 lat. A jak za rok, czy za 3 lata? O czym marzysz albo marzyłaś jako dziecko? Jakie masz pasje? Co powoduje, że na Twoich ustach gości uśmiech, którego nie jesteś w stanie ukryć? Zapisz wszystkie odpowiedzi i niech wyłoni się z nich wizja Twojego życia. A dopiero potem wyznaczaj cele, które doprowadzą Cię do tej wizji. 

Jeśli potrzebujesz wsparcia w budowaniu wizji swojego życia, to zajrzyj TUTAJ!